“Schaamteloos natrappen van burgers, die zich ….”
Wijkcentrum Oude Stadt vraagt voor de werkgroep Overlast Vijzelgracht een subsidie aan om een vaste kracht te bekostigen die continuïteit waarborgt in de belangenbehartiging van omwonenden rond de Vijzelgracht. Die aanvraag wordt doorverwezen naar het Stadsdeel Centrum, waar bij eerdere
gelegenheid is gebleken niets van te kunnen verwachten, “immers het NZproject is een zaak van de centrale stad”.
Aan de heer T. Herrema,
Stadhuis, AMSTEL 1
1011 PN Amsterdam.
kenmerk: 2008/6203
Amsterdam, 3 dec. 2008,
Geachte wethouder,
Voor uw reactie op het schrijven van het Wijkcentrum ‘d Oude Stadt van 17 september 2008 kunnen wij als werkgroep Overlast Vijzelgracht geen begrip opbrengen.
In ons zwartboek, vorig jaar uitgebracht (Grijsboek deel II), hebben we reeds gewezen op het beleidskader BLVC, speciaal ontwikkeld om de bouw van de NZ station in goede banen te leiden. Dit groeidocument staat vol met goede voornemens en richtlijnen.
Kennelijk heeft dit beleidskader bij uw besluit om het verzoek van het Wijkcentrum af te wijzen, respectievelijk in het bureaucratische vaarwater van het stadsdeel Centrum te duwen, geen rol van betekenis gespeeld. In plaats van op de C te koersen van het communicatiebudget van de projectgroep, had u voor de L van Leefbaarheid kunnen kiezen. Aan communicatief contact met betrokken functionarissen rond de stationbouw ontbreekt het ons niet, echter substantiële aandacht voor alle hinder en overlast, die ons de komende jaren nog wacht, is een heel ander verhaal.
Deze overlast heeft door de calamiteiten nog extra proportie gekregen: de verloedering van het gebied gaat versneld door en de mentale uitputting van bewoners en ondernemers wordt goed zichtbaar, de werkgroep Overlast Vijzelgracht bestaat nog slechts uit drie leden, was negen. Ook de Ombudsman constateert in zijn rapportage “dat de dagelijkse overlast een zware wissel trekt op het uithoudingsvermogen van de omwonenden”.
In feite zijn we niet meer instaat om adequaat tegengas te geven in het permanente hinderproces dat inherent is aan alle bedrijvigheid op het grote bouwterrein. Zeven jaar was te overzien geweest, nog eens zeven jaar of meer erbij vinden we ongehoord en zal de geschiedenis ingaan als een milieudelict. Die definitiekwestie moet nog op gang komen.
We blijven beperking nastreven van de komende hinder en overlast, maar dan graag met een functionaris (stadsconsulent) die meer ‘positie’ heeft in het hele gebeuren dan de enkele burgers, die, dikwijls dief van eigen tijd en inkomsten, zich nog inzetten voor hun buurt.
Tevens vormt een eigen budget voor (contra)expertise en/of juridische advies geen overbodige luxe, dat is uit het recente verleden wel gebleken.
Uw stelling dat het budget van het NZproject onder grote druk staat slaat nergens op. Dat is altijd al zo geweest! En mocht het zo zijn dat de huidige calamiteiten daar nog extra mee te maken hebben, dan ervaren wij dat als een schaamteloos natrappen van burgers die zich nog met moeite inzetten voor de omwonenden rond de bouwput. Een kostenpost voor extra bijstand aan bewoners en winkeliers staat in geen enkele verhouding tot de miljarden die het project vereist. Ik mag u herinneren aan de grote woorden die de burgemeester sprak in het Maison Descartes: “we moeten nu werken aan het herstel van een vertrouwensbreuk tussen het gemeentebestuur en burgerij”. U kunt daarbij een stap in de goede richting zetten, het BLVC kader kan zo’n stap legitimeren.
Namens de werkgroep Overlast
Vijzelgracht,
J. Monasso / Noorderstraat 65 / 1017 TS Amsterdam.